Angst, het is maar hoe je het bekijkt
Mijn meterkast is een walhalla voor alles wat kruipt en van donkere plekjes houdt.
Dus toen ik vanmorgen mijn old skool plumeau uit die meterkast wilde pakken werd ik daar begroet door een huisspin.
Nu weet ik niet hoe groot jouw spinnen kennis is, maar neem van mij aan dat de Nederlandse huisspin best heel fors kan zijn. Het is een metgezel voor het leven, zie je 1 huisspin dan weet je altijd dat er nog een 2e in de buurt is.
Het vrouwtje van de huisspin heeft een lichaamslengte van ongeveer 7-11 mm, het mannetje 6–9 mm. Dit is zonder de poten….Het mannetje heeft een relatief langwerpiger achterlijk en langere poten. De afstand tussen de poten kan tot 2,5 cm bedragen. Een spin van formaat!
Tenzij je een spinnenexpert bent weet je zo op het eerste gezicht eigenlijk nooit weet welke van de twee je ziet, dus ook niet of er nog een grotere om de hoek komt rennen. En rennen dat kunnen ze!
Op hun hoge poten kunnen ze een aardig sprintje door je woonkamer, over je gordijn of je muur trekken. Heb je een harde vloer dan kan je ze zelfs hóren trippelen als het stil is in huis.
Krijg je al de kriebels of ben je afbeeldingen aan het Googlen, omdat je enorm nieuwsgierig bent geworden naar een van de meest voorkomende spinnensoorten van Nederland?
En dat is nou precies wat zo interessant is. De ene wordt panisch en de ander wordt lyrisch bij het zien of denken aan spinnen.
Ik heb jarenlang gillend op een stoel gestaan bij het zien van spinnen. Geen idee wanneer en waarom ik bedacht had dat ik bang voor deze beestjes zou moeten zijn. Waarschijnlijk heb ik dit van huis uit mee gekregen toen ik een klein meisje was en mijzelf overtuigd dat ik een spinnenangst had.
Toen ik zwanger werd van mijn eerste besloot ik dat het niet handig was om mijn kindje dezelfde paniek mee te geven die ik ervaarde. En sindsdien geef ik een vriendelijke glimlach naar elke spin die ik tegen kom. Ik geef ze liefkozend de naam Nips, het omgedraaide van spin. Daarmee veranderde mijn perceptie en los van het feit dat ik nog steeds niet met spinnen knuffel kan ik er wel beter mee omgaan.
Het interessante van de ontmoeting met Nipsie XL in de meterkast vanmorgen was dat ik een reeks van sensaties bij me zelf ervaarde die ik op een rijtje heb gezet:
Schrik – hand wegtrekken – kriebels over mijn hele lijf alsof een heel leger spinnen onder mijn kleren zat – deur dichtklappen
Vervolgens de interne gesprekken “Huh, wat doe ik?” “interessant zeg! Daar ga ik over bloggen, ff fotootje maken”
Kastdeur open, camera gereed…. en ik zie nog net Nipsie XL wegschieten. Waarschijnlijk doodsbang voor dat grote mens wat zo hard de deur dichtklapte. Arme Nipsie
Begrijp me niet verkeerd, want angst heeft in basis uiteraard een functie. Maar als je iets puur bekijkt vanuit angst dan laat je al het andere weg wat er ook is. Verleg je focus, verander je perceptie, kijk vanuit fascinatie en met compassie.
Angst is gedrag, je doet het zelf en alles wat je doet kan je ook anders doen.
Fijne dag!
Liefs Ilse
